Achtergrond
Deze zaak draait om een advocaat die twee echtgenoten, X (eiser in deze zaak) en Y, als advocaat-mediator heeft bijgestaan in het kader van hun echtscheiding.
Namens Y had iemand zich in december 2019 tot de advocaat-mediator gewend met de vraag of het echtscheidingsverzoek nog voor het nieuwe jaar kon worden ingediend, zodat voorkomen zou worden dat de Wet herziening partneralimentatie van toepassing zou worden. Als die van toepassing zou zijn, zou de maximale duur van de partneralimentatie namelijk geen 12, maar 5 jaar zijn.
De advocaat-mediator heeft toen via e-mail en per telefoon tevergeefs contact gezocht met X, waarna zij X een concept deelconvenant stuurde. Omdat de advocaat-mediator het deelconvenant een dag later niet ondertekend retour ontving, heeft zij namens Y eenzijdig een echtscheidingsverzoek bij de rechtbank ingediend.
Daarop diende X in november 2020 klachten in tegen de advocaat-mediator bij de klachtenfunctionaris van haar kantoor. De klachtenfunctionaris verklaarde die klachten deels gegrond, omdat de neutraliteit van de advocaat-mediator als mediator in het geding kon zijn gekomen door het eenzijdige indienen van het verzoekschrift. Volgens de klachtenfunctionaris had het op de weg van de advocaat-mediator gelegen om Y te verwijzen naar een eigen advocaat of bij geen reactie van X geen verzoekschrift in te dienen voor 1 januari 2020.
In 2022 hebben X en Y samen met hun advocaten alsnog afspraken gemaakt over hun echtscheiding en de gevolgen daarvan.
Vordering van X
Volgens X is sprake van een beroepsfout van de advocaat-mediator doordat zij eenzijdig het echtscheidingsverzoek heeft ingediend. De duur van de door X te betalen alimentatie bedraagt daardoor 12 jaar in plaats van maximaal 5 jaar. Volgens X moet de advocaat-mediator de door hem geleden schade vergoeden.
Beoordeling rechtbank
De rechtbank oordeelt dat van de advocaat-mediator als redelijk handelend en redelijk bekwaam advocaat en mediator had mogen worden verwacht dat zij partijen had gewezen op het belangenconflict dat ontstond bij het verzoek van Y en had zij partijen moeten adviseren om ieder een eigen advocaat aan te stellen. Volgens de rechtbank heeft de advocaat-mediator haar zorgplicht geschonden, waardoor sprake is van een beroepsfout.
Volgens de rechtbank is in deze zaak echter niet vast komen te staan dat X schade heeft geleden door de beroepsfout van de advocaat-mediator. Het is volgens de rechtbank namelijk aannemelijk dat Y, indien zij een eigen advocaat had gehad, ook ervoor zou hebben gekozen om het verzoekschrift voor 1 januari 2020 in te dienen zodat zij recht zou hebben op maximaal 12 jaar partneralimentatie. Daarnaast stond het partijen tijdens de onderhandelingen over het echtscheidingsconvenant vrij om een kortere alimentatieduur of een lager alimentatiebedrag af te spreken. X heeft dan ook zelf met de overeengekomen alimentatieverplichting ingestemd. Omdat de schade van X niet is ontstaan door de beroepsfout van de advocaat-mediator, wordt de vordering van X tot vergoeding van de door hem geleden schade afgewezen.
Omdat X en Y allebei deels in het ongelijk zijn gesteld door de rechtbank, hebben X en Y allebei hun eigen kosten gedragen.
